Thermische transmissiecoëfficiënt
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De thermische transmissiecoëfficiënt, ook bekend als U-waarde, is de warmtedoorgangscoëfficiënt die aangeeft hoeveel warmte (in Watt) er per seconde door één vierkante meter van een constructie gaat bij een temperatuurverschil van 1 Kelvin tussen de binnen- en buitenomgeving.
Omschrijving
De U-waarde is een maatstaf voor de isolerende eigenschappen van een bouwelement. Een lage U-waarde betekent dat er weinig warmte verloren gaat door de constructie, wat duidt op goede isolatie. In Nederland wordt de U-waarde voornamelijk gebruikt voor ramen, deuren en kozijnen, terwijl voor andere constructiedelen zoals muren, vloeren en daken vaker de warmteweerstand (R-waarde) wordt toegepast. De U-waarde is het omgekeerde van de totale warmteweerstand (R-waarde) van een constructie: U = 1/R
totaal.
Relatie met R-waarde
De U-waarde is nauw verwant aan de R-waarde (warmteweerstand). De R-waarde geeft aan hoe goed een materiaal of constructie warmte tegenhoudt, en een hogere R-waarde betekent betere isolatie. De U-waarde is het omgekeerde van de totale R-waarde van de verschillende lagen in een constructie, inclusief overgangsweerstanden: U = 1/R
totaal.
Toepassing en Normen
In de Nederlandse bouw wordt de U-waarde voornamelijk toegepast bij de beoordeling van de isolatiewaarde van ramen, deuren en kozijnen. De warmteweerstand (R-waarde of Rc-waarde voor constructies) wordt gebruikelijker voor muren, vloeren en daken. Energieprestatie-eisen voor gebouwen, zoals vastgelegd in onder andere het Besluit bouwwerken leefomgeving (Bbl) en NTA 8800, stellen maximale U-waarden of minimale Rc-waarden vast waaraan constructiedelen moeten voldoen om energiezuinig te zijn.
Vergelijkbare termen
Isolatiewaarde
Gebruikte bronnen: